wyodrębnić się

wyodrębnić się
сов.
вы́делиться; отдели́ться, обосо́биться

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "wyodrębnić się" в других словарях:

  • wyodrębniać się — I – wyodrębnić się {{/stl 13}}{{stl 7}} oddzielać się od jakiejś całości, wydobywać się z tła, wyróżniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazała willa wyodrębniała się na tle osiedla. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyodrębniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

  • wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… …   Słownik języka polskiego

  • rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… …   Słownik języka polskiego

  • wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… …   Słownik języka polskiego

  • odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… …   Słownik języka polskiego

  • strona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda z płaszczyzn ograniczająca coś; bok, ściana, krawędź; także przestrzeń wokół tej płaszczyzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Północna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odgraniczyć — dk VIb, odgraniczyćczę, odgraniczyćczysz, odgraniczyćnicz, odgraniczyćczył, odgraniczyćczony odgraniczać ndk I, odgraniczyćam, odgraniczyćasz, odgraniczyćają, odgraniczyćaj, odgraniczyćał, odgraniczyćany «stać się granicą, przedziałem, oddzielić …   Słownik języka polskiego

  • wyróżnić — dk VIa, wyróżnićnię, wyróżnićnisz, wyróżnićnij, wyróżnićnił, wyróżnićniony wyróżniać ndk I, wyróżnićam, wyróżnićasz, wyróżnićają, wyróżnićaj, wyróżnićał, wyróżnićany 1. «dać komuś, czemuś pierwszeństwo, zwrócić na kogoś, na coś szczególną uwagę,… …   Słownik języka polskiego

  • wypreparować — dk IV, wypreparowaćruję, wypreparowaćrujesz, wypreparowaćruj, wypreparowaćował, wypreparowaćowany wypreparowywać ndk VIIIa, wypreparowaćowuję, wypreparowaćowujesz, wypreparowaćowuj, wypreparowaćywał, wypreparowaćywany «preparując otrzymać;… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»